22-23 ( en 24) september

De rit van iets meer dan 200 km duurt een uurtje of drie. We komen door levendige dorpjes waar het marktdag is en we zien enorm veel wagens met paarden, ezels en muilezels. Een groot contrast met de spiksplinternieuw Porsche die ons in de buurt van Oualidia inhaalt. Eenmaal weer in Marrakesh, toch een stad van 1,6 miljoen mensen, vinden we redelijk makkelijk de weg naar de medina. Daar aangekomen houden we de Koutoubia moskee aan als richtpunt. Hier vlakbij kunnen we snel de auto kwijt en dan is het nog maar een paar honderd meter lopen naar de riad. Wel een verschil met hoe we een paar weken daarvoor aankwamen in Marrakesh en geen idee hadden waar we heen moesten. Eenmaal weer in de riad voelt het een beetje als thuiskomen en Franco (de eigenaar) begroet ons weer erg vriendelijk. We gaan snel na aankomst weer op pad om Marrakesh nog even goed te bekijken. Lunchen doen we onderweg wel. Dus we lopen, uiteraard met de kids weer op de rug, de Souk in en met de lonelyplanet bij de hand en wat geluk vinden we de ‘dyers souk'. Hier worden allerlei stoffen geverfd en in de open lucht te drogen gehangen wat mooie plaatjes oplevert. Daarna op zoek naar de Medersa Ben Youssef. We moeten richting noorden, maar het valt nog niet mee om de Medersa te vinden met die wirwar van straatjes. Na wat rondvragen en vele omwegen vinden we het dan toch eindelijk. Hieronder een korte omschrijving van de Medersa wat we van internet hebben geplukt: In dit prachtige gebouw is een theologisch college of Koranschool ondergebracht. De medersa werd in de 14de eeuw gesticht door Merinid Sultan Abu al-Hassan. In 1564 werd het gerestaureerd door de Saädieden en tot het grootste theologisch college in de Maghreb uitgebouwd. In de binnentuin krijg je prachtige decoraties te zien. Op de bovenverdieping bevinden zich 132 kamers die toebehoorden aan de studenten. Deze doen, in tegenstelling tot de rijke Andalusische decoraties elders, heel sober en kaal aan.Het is inderdaad erg mooi, en binnen zien we ook nog een foto hangen van onze eigen Willem-Alexander en Maxima die schijnbaar ook op bezoek zijn geweest. Na het bezoek lopen we de Souk weer in op zoek naar eten. Dat wil niet echt lukken en het blijft bij een paar koekjes en banaan.Vooral Tijmen heeft er zin in, hij eet 4 bananen achter elkaar op! Na een paar uur in de warmte (45 graden) rondwandelen zijn we weer terug, leggen we Mees in bed duiken we nog even lekker het zwembadje in. Tijmen is weer helemaal in zijn hum! Als het donker wordt lopen we naar het djem el fnaa plein om te eten. Hier is weer van alles aan de gang en Tijmen vindt de slangenbezweerders met de cobra's toch wel een beetje eng. We vinden een tafeltje bij een restaurant met een dakterras met mooi uitzicht op het plein. De jongens eten, weer, pizza en wij, weer, tajine. Op een gegeven moment beginnen de moskees met de oproep voor het avondgebed en Tijmen en Mees beginnen weer luidkeels mee te ‘zingen'. Gelukkig zitten er alleen toeristen op het dakterras die er hard om moeten lachen. Na het eten lopen we weer rustig over het plein terug en leggen we Mees op bed en gaan wij en Tijmen op het dakterras nog even lezen (en DS-en) en genieten we nog even van marokkaanse minttea. Heel zoet maar wel lekker!. Het was weer een lekker dagje.....

Donderdag de 23^ste breekt aan, de laatste dag in Marokko! Eigenlijk vinden we het ook wel goed, het was echt erg leuk en heel mooi maar 3 weken Marokko is ook wel genoeg. Dat gevoel dat we zo vaak hebben gehad in Latijns-Amerika (we willen nog niet naar huis, we willen emigreren!!) hebben we hier niet echt. We hoeven pas om een uur 3 uur op het vliegveld te zijn, dus tot die tijd kunnen we het er nog even van nemen. Na een rustige ontbijtje duiken we maar weer even het zwembadje in. In het zwembad valt er zelfs een heel klein beetje regen uit de lucht. Als we weer rondlopen buiten merken we goed dat het veel vochtiger is dan anders en met 45 graden wordt het er niet aangenamer op, we zweten vandaag wat af. We lopen weer wat over het plein en gaan richting een oude stadspoort die we willen bezoeken. Ondertussen op zoek naar appelsap die we gelukkig weer een keer vinden. Halverwege in de volle zon, bij 45 graden en een erg hoge luchtvochtigheid wil Ivanka liever terug naar de souk, waar veel straatjes overdekt zijn en je in de schaduw kan lopen. In de souk vinden we een leuke plek om te lunchen. Het is een klein eettentje waar we op de kleine binnenplaats kunnen eten. Ook hier is het bloedheet en zweten we wat af, maar het is wel gezellig!. Terug in de riad pakken we onze spullen, nemen we afscheid van de mensen daar en gaan dan richting vliegveld. Als we naar de auto lopen, loopt er ineens een meisje van een jaar of 8 naar Tijmen die hem vervolgens een kusje geeft. Dit keer vindt Tijmen het niet erg gelukkig..............In de auto krijgen we een teklefoontje van de moeder van Ivanka dat onze vlucht geannuleerd zou zijn. Het zal toch niet waar zijn..................toch wel! Nadat we eerst de auto overgedragen hebben aan de man van het auto verhuurbedrijfje, die ons begroet als oude vrienden en op tijd is, zien we op de luchthaven inderdaad dat de vlucht is geannuleerd ivm de staking van die K....Fransen. WAT NU? Hugo gaat in de rij staan bij de info-balie van Ryanair. Dan wordt na een tijdje duidelijk dat de eerste vlucht terug naar Weeze 5 dagen later is! We hebben echt geen zin om nog 5 dagen te moeten wachten, dus vragen we om een vlucht op zo kort mogelijke termijn naar een plek in de buurt van Nederland. Uiteindelijk boeken ze de tickets om naar een vlucht de volgende ochtend om 9 uur naar Lutton airport in Londen. In ieder geval beter dan 5 dagen wachten, vanaf Londen zien we het dan wel. Dus onverrichter zake maar weer terug naar de riad. Tijmen was wel teleurgesteld dat we niet naar huis gingen, maar met Pizza en het zwembadje in het vooruitzicht was hij snel hersteld van de teleurstelling

Gelukkig was er nog een kamer vrij in de riad, omdat een paar gasten niet konden komen ivm diezelfde staking als waar wij last van hadden. We konden nu wel het zweet van die dag in het zwembad afspoelen, Tijmen weer helemaal happy en nog een avond in Marrakech, zo erg was het uiteindelijk allemaal niet. En gelukkig vinden we op internet ook nog snel een vlucht van Lutton naar Amsterdam met easyjet. Dus we komen een dagje later terug, geen probleem!

De volgende ochtend ontbijten we om 6.30 en delen we een taxi met een paar Engelsen naar het vliegveld. Nu gaat het wel goed en met een dikke vertraging vliegen we rond een uur of 11 naar Lutton. In Lutton aangekomen zijn we aan paar uur bezig met uitchecken, eten en inchecken en vliegtuigen kijken (met Mees en Tijmen uren op een vliegveld rondhangen gaat echt prima) en wederom met vertraging vliegen we 's avonds door naar Amsterdam.

De reis zit er weer op, het was erg mooi, maar.................................... nu op naar Colombia in 2011!! (of Guatemala, Argentinië, Honduras, Nicaragua, Texeletc. etc.)