20-22 september

De rit van Safi naar Oualidia is mooi, een droge rotsomgeving met daartussen akkers die tot aan zee lopen. Aan het einde van de dag komen we aan in Oualidia dat een stuk hoger dan de zee ligt op een kilometer afstand. Als we de weg naar zee naar beneden rijden richting hotelletjes komen we er pas achter dat dit een soort badplaats is, met het oorspronkelijke plaatsje dus een eindje van zee af en alleen maar hotelletjes, appartementen en restaurantjes bij de zee. Het ligt wel schitterend aan een lagune die afhankelijk van het getijde vol water staat of gedeeltelijk droog is. Nadat we een hotelletje of 3 bekeken hebben (met als topper een aardig hotel dat volgens de Lonely planet 250 dh vraagt, maar ter plaatse blijkt de kamer >1200 dirham te kosten!!) vinden we aan ruime kamer bij Chez Nadia (http://www.hotel-issablanca-oualidia.com/) voor 500 dirham. Een klein hotelletje met 5 kamers en een restaurant beneden.Dat is niet goedkoop, maar volgens ons komt dat doordat Oualidia met name bezocht wordt door de wat rijkere Marokkanen uit Casablanca en Marrakesh. De B&B ligt wel direct aan de zandduinen met daarachter de zee. Hugo loopt met Tijmen wat rond in de duinen en we eten 's avond bij het hotelletje. Voor Tijmen en Mees spaghetti bolognaise en voor ons ook pasta, helaas hebben ze geen echt Marokkaans eten, terwijl de eigenaars toch echt Marokkaans zijn....

Na een goede nacht maar helaas geen warme douche ( de wateraanvoer is kapot) gaan we na het ontbijt het strand op. We lopen we over het strand richting lagune. Onderweg komen we nog veel vissersbootjes tegen en ook nog wat ‘vissershuisjes' die er echt te gammel voor woorden uit zien. Het zijn meer in elkaar geknutselde bouwvallen die niet zouden misstaan in een sloppenwijk . Het is een mooi strand en de vissers zijn druk bezig met de vis uit de netten te halen. De vis wordt dan op de boulevard verkocht. Hier rijden allemaal mannen met brommertjes die de vis naar restaurants e.d. brengen. Na de wandeling zoeken we een mooi plekkie op het strand en kunnen Tijmen en Mees zich weer lekker uitleven met het zand en de zee. Een paar vage types komen langs (met iets onduidelijks te koop) en Ivanka moet ook nog even op de foto bij een paar Marokkanen. Na 2 uur vol in de zon is het tijd om naar huis te gaan. Het is elke keer weer een uitdaging de kids zandloos in de dragers te krijgen, maar helaas lukt dat ook dit keer weer niet echt. ‘s middags leggen we Mees maar op bed en lezen wij een boekje en mag nog even Tijmen DS-en (joepie!!). Aan het einde van de dag besluiten we de weg omhoog naar Oualidia te lopen om in het dorpje een restaurantje te zoeken met tajines en om luiers te kopen. De wandeling omhoog (met erg mooi uitzicht met de ondergaande zon en de lagune) en later weer terug is leuk, maar tajines vinden we niet helaas. Uiteindelijk eten we ‘beneden' bij een klein restaurantje weer friet met kip. Het wordt weer kouder en Mees mag nog even leuk op een kinderfietsje spelen van de eigenaar. Dan in het donker terug.

's Ochtends doen we rustig aan en we rijden toch nog redelijk vroeg weg naar Marrakesh. Daar hebben we dezelfde riad, riad Alamir, gereserveerd die we bij aankomst de 1^e 2 nachten hadden. Nu voor 1 nacht (dachten we toen), want de volgende dag, donderdag 23 september vertrekken we weer naar huis!